onderzoek

De Stijl, Dutch for "The Style", also known as neoplasticism, was a Dutch artistic movement founded in 1917. In a narrower sense, the term De Stijl is used to refer to a body of work from 1917 to 1931 founded in the Netherlands. De Stijl is also the name of a journal that was published by the Dutch painter, designer, writer, and critic Theo van Doesburg (1883–1931), propagating the group's theories.

Van Doesburg turned his attention away from painting around 1920, focusing instead on the promotion of De Stijl in Germany and France. He lectured at the Weimar Bauhaus from 1921 to 1923, and his De Stijl theories subsequently influenced the Modernist architects Le Corbusier, Walter Gropius, and Ludwig Mies van der Rohe. While in Germany, van Doesburg developed an interest in Dada art after meeting the artist Kurt Schwitters; using the alias I.K. Bonset, van Doesburg exhibited as a Dadaist in Holland in 1923 and published the Dada art review Mechano

Abstraction creation was a loose association of artists formed in Paris in 1931 to counteract the influence of the Surrealist group led by André Breton.

Founders Theo van Doesburg, Auguste Herbin, Jean Hélion and Georges Vantongerloo started the group to foster abstract art after the trend turned to representation in the 1920s.[1]

A non-prescriptive group of artists were involved, whose ideals and practices varied widely: Albert Gleizes, František Kupka, Piet Mondrian, Jean Arp, Marlow Moss, Naum Gabo, Barbara Hepworth, Ben Nicholson, Kurt Schwitters, Wassily Kandinsky, Théo Kerg, Taro Okamoto, Paule Vézelay, Hans Erni, Bart van der Leck, Leon Tutundjian and John Wardell Power.[2]

Five Cahiers (yearbooks) were published between 1932-36 entitled Abstraction-création: Art non-figuratif; a reprint edition of the Cahiers was published by the Arno Press, New York in 1968. Art exhibitions were also held throughout Europe.

Abstraction creation

Schilderstijl: Het Kubisme
Kubisme is een schilderstijl binnen de moderne kunst van het begin van de 20e eeuw. Het kubisme was het meest populair in de periode van 1906 tot 1920. De Kubisten hadden een ander kijk op het leven, ze wilden het leven niet meer afbeelden naar de werkelijkheid maar op een andere manier.

Het woord kubisme
Het woord stamt af van het Latijnse woord: ‘kubus’, dit betekent: ‘dobbelsteen’. De dobbelsteen wordt vaak gebruikt bij het maken van de schilderijen. Het is Louis Vauxcelles, een kunstcriticus, die op de tentoonstelling van de beroemde schilder Braque in 1908 de spotnaam 'cubes' gebruikt. Hij noemde de werken van Braque ‘bizarreries cubiques.’ Daaruit ontstond de naam kubisme.

Roosje Klap is a studio for visual communication, mainly graphic design. The studio researches the experimental boundaries of custom fit design, collaborative yet peculiar. We mainly work for a clientéle in the cultural field: museums, galleries, art publishers and artists.

Clients include The Gemeentemuseum Den Haag, Fonds BKVB, the Mondrian Foundation, The Audax Textile Museum, SKOR, Foam, The Royal Dutch Mint, Bureau Europa/NAIM and for publishers like Valiz, Nieuw Amsterdam, Pels&Kemper, Revolver, Ridinghouse and JRP Ringier.

Recent projects lead to collaborations with Krist Gruijthuijsen & Koen Brams, Scholten & Baijings, Jan Rothuizen, Rezi van Lankveld, Kaleb de Groot, PostNL, Lost & Found, Maarten Spruyt, STROOM, het Tropenmuseum, Van Gogh Museum and Mister Motley.

Roosje Klap works as and as advising researcher at the Jan van Eyck Academy in Maastricht (NL) and, together with NIels Schrader, as co-head and tutor at the Graphic Design Department at The Royal Academy of Art in The Hague (NL)

Gerardus Mercator (Rupelmundanus) (Nederlandse naam: Gerard de Kremer of de Cremer; Mercator is de Latijnse vertaling van De Kremer, eigenlijke naam van de familie) (Rupelmonde, 5 maart 1512 – Duisburg, 2 december 1594) was een Vlaamse cartograaf, instrumentmaker en graveur, die al tijdens zijn leven als de "Ptolemaeus van zijn tijd" beschouwd werd. Hij groeide op in het Gulikse Gangelt, een grensplaats niet ver van Sittard.
Mercator zag zichzelf veel meer als een wetenschappelijk kosmograaf, dan als iemand die met het maken en verkopen van kaarten zijn brood moest verdienen. Zijn productie was niet erg uitgebreid. Hij is bekend van een globepaar, een vijftal wandkaarten en een onvoltooide kosmografie. Daarnaast introduceerde hij het woord atlas. Dit woord omvatte destijds alle kaarten van de kosmos; dus van zowel het heelal als de aarde.
Deze producten, die Mercator voornamelijk in de Duitse Rijnstad Duisburg vervaardigde, hadden voor de latere commerciële kaartmakers in de Nederlanden een significante invloed.

Rumolds 'complete uitgave' heeft een eigen titelpagina en voorwerk. De titel is geworden Atlas sive Cosmographicae Meditationes de Fabrica Mundi et Fabrica Figura (Atlas oftewel kosmografische overwegingen over de schepping van de wereld en de vorm van het geschapene).
De keuze van de titel verklaarde Mercator in een inleiding. De naam is niet zoals later veelal aangenomen ontleend aan de Titaan Atlas omdat deze de wereld op zijn schouders droeg, maar omdat hij een groot astronoom en kosmograaf was. Daarmee was Mercator de eerste die het woord 'Atlas' introduceerde voor een verzameling kaarten in boekvorm.
My purpose then is to followe this Atlas, a man so excelling in erudition, humanitie, and wisedome, (as from a loftie watch tower) to contemplate Cosmographie, as much as my strength and abilitie will permit mee, to see if peradventure, by my diligence, I may finde out some truths in things yet unknowne, which may serve to the studie of wisedom, schreef hij in zijn inleiding.
Atlas is op de titelpagina van Mercators Atlas afgebeeld met een hemel- en aardglobe.
Overigens was de Titaan Atlas als werelddrager al eerder gebruikt voor de titelpagina die Lafreri omstreeks 1570 aan zijn IATO-Atlas (=Italian Atlas assembled To Order) toevoegde. Aan Mercators originaliteit in dezen kan dus getwijfeld worden.
De Atlas wordt voorafgegaan door de biografie van Gerardus Mercator door de Duisburgse magistraat Walter Ghim en vervolgt met het eerste deel: Mercators werk over de schepping, De Mundi Creatione et Fabrica Liber. De 107 kaarten vormen het tweede deel van de atlas.